Erken değil mi
Olaylar yaþýyorum
gerçek üstü olaylar
sesini bahçedeki kuyunun çýkrýk sesine çiviliyorum
caným yanýyor
hayal meyal
görüyorum suyun aynasýnda seni
veremli bir hasta gibi
kesik kesik öksürüyor þiirlerin
düðümlüyorum ellerini ellerime
ve neresi olduðunu bilemediðimiz karanlýk bir yolda
düþe kalka yürüyoruz
Ihlamur aðaçlarýna daha çok var diyorsun
Çamlýk’larda olduðumuzu anlýyorum ayaklarýmýzýn altýndaki kozalak çýtýrtýlarýndan
ve Çamlarýn iðnelerinden bana yaptýðýn taçlarý anýmsýyor
bu ahvalde bile gülümseyebiliyorum
caným yanýyor
hiç ýþýk yok
gözlerim cýlýz da olsa bir ýþýk arýyor
karanlýk bir bataklýk sanki daldýk çýkamýyoruz
çýrpýndýkça gömülüyoruz
iki adýmda bir tökezliyor
sýký sýký sarýlýyorsun ellerime
bu tevekkülle teslim oluþun
acýtýyor
içim yanýyor
sen bu deðilsin
tefrika edilen bir oyunun dekorlarýyýz
ellerin öyle sýcak ki
sonunda ölüm bile olsa oynamalýyýz bu oyunu
sis gittikçe yoðunlaþýyor
olaylar yaþýyorum kendi içimde
reenkarne edilmiþ yaþlý bir ruh gibi
sana dair seninle birlikte olduðuma deðin canlý bir emare görmek istiyorum
o koku yalnýzca o tanýdýk kokun
ve çivilediðim yerden çýkan acýnasý sesler
senin yaralý sesin
uzaklardan zayýf bir ýþýðýn huzmesiyle umutlanýyorum
sen ilerde elinde fenerle bekliyorsun beni
bak diyorsun bekledim seni
þimdi inandýn mý seni sevdiðime
sen bana ne kadar acý versen de
yýlmadým bekledim seni
kirpiklerimin ucunda þeffaf aktý akacak damlalar
seni net görmeme mani oluyor
sonra sarýlýyoruz
ama boþluðu kucakladýðýmý fark ediyorum
bu bir oyun rüya deðilse
bu bir oyun
biliyorum Ihlamur aðaçlarýna daha çok var
öyleyse bu koku ne
Ýðdeler mi çiçek açtý yoksa
erken deðil mi
Yüksel Nimet Apel
3/Þubat/2014/Pazartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.