Bu gün.. Yine baþým dumanlý Yine yüreðimde hiç dinmeyen o sancý Ve ben.. Göcmen bir kuþun kanadýnda Terk ederken Düþlerimde konakladýðým O güzel diyarý...
Yanýp tutuþan hayallerine,özlemlerine Baþýmýn dumanlý daðlarýndan Nehirler akýtýp serinlettiðim Ah o aciz,ah o çaresiz yüreðim..!
Belki de.. Boyun eðmemek adýna, Zulme,esarete, haksýzlýða, Baðrýmýn ýp ýssýz duldasýna Kara günler için sakladýðým Son birkaç nefesimle
Gem tutmaz bir küheylan gibi Þahlandýrýp ta cümle varlýðýmý Aralamak,daðýtmak isterdim O kara bulutlarý..!
Artýk... Süngüm düþsede yerlere.. Yinede ben, Diyorum ki kendi kendime;
Benimde.. Ömrüm ermeden nihayete Birgün yine, Bu fersiz gözlerimle Puslu da olsa, Görebilecekmiyim, O diyarlarda Güneþli yarýnlarý..! O sevecen,o mutlu, o güzel insanlarý..!
__________Mahmut M. Özdemir 06.08.2016 / Berlin
Berlinli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.