Yaþým kemâle ermiþ, merdivenin tepesi; Seksenden bir önceki basamaða basmýþým. O sevdalý þiirler, gönlün gençlik hevesi, Unumu elemiþim, eleðimi asmýþým.
Gençlikte gönül özgür, aþkla, sevgiyle dolmuþ, Her çiçekte baþka bal, türlü lezzetler bulmuþ. Sevgililer üstünde esen bir rüzgâr olmuþ, Saçlarýný öperek,uçurarak esmiþim.
Gönlüm, hep o günleri, özleyerek ansa da, Ben kapattým defteri, üzülse de, yansa da. Gönlüm, hâlâ kendini bal arýsý sansa da Çiçeklerin balýyla, ben hesabý kesmiþim.
Benim sözüm hiç geçmez ona, sevda iþinde Yanmaktan hiç býkmadý, gönül aþk ateþinde, Ben, canýmýn derdinde, gönlüm sevda peþinde, Gönlüm aþka küsmemiþ, ben gönlüme küsmüþüm...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.