ipli kova sarkýtýlarak su çekilir kuyudan yalak taþa doldurulan sudan ya da hatýllardan yanaþýp süzerek içer her hayvan, yitiþip-kakýþmadan kavga edecek-oynaþacak hal mi kalýr temmuzun sýcaðýndan
Karaçalýdan, Akçeþme’ye, Çataltepeden, Söðütlü’ye Bel tarlasýndan Günsüz’e ova harmanýndan Güllüðe
hemen her öðle en yakýn çeþme alýnýr göze sýcaðýn gözünde
Davullu
su nimet, su kutsal, su... boþa akar gider Davullu ne çeþmesi baþka çeþmeler ayarýnda ne nöbet bekleyen bulunur baþýnda
yýllar yýlý, kendi kendine avunur, ne bir kavrulmuþ topraða dokunur ne bir yanmýþ dudaða gün görmeyen bir düdende kaybolur tanýmaz bir yeþil yalaðýnýn yaný-baþýndaki söðütten baþka...
alt yanýndaki deredeki, bir tutam çayýrýn da görüp görceði su bu! köklerinden dereye domur domur süzülür caðýl caðýl deðil þipir þipir hani caðlan deðil ki aþaðý akmaya gönülsüzdür coþkun deðil üzgündür akýþý göz yaþý gibi
ne bizim bahçeleri sular ne baþkalarýna yar olur bazen coþar, taþar hatýldan dýþa bazen küser, uyur, akmayý unutur unuturlur...
Davullu gibi gür akan hatýldan dýþa Davullu suyu gibi soðuk su az bulunur emme ne fayda
Harým
Gövcelli az su yolu eþmedi sustu yaz-kýþ Gökderenin caðýldayan sesi derken birer ikiþer kurudu söðütler, kurudu ev önlerindeki harýmlar Gökyamaç’a yürümez oldu gençler
eskidi aþýndý çelenlerde çalýlar yýkýldý bozuldu duvarlar, pardýlar yeni evler yapmýþ Almanyalýlar kapalý ve bomboþ evlerine demir kapý-çerçeve, kepenk, beton duvar
DÝPNOTLAR suvat / sývat : hayvan sulayacak yer, su kýyýsý, sahil, sulu yer, pýnar, sulu toprak, çamurluk, gerçektede Koca Suvat: Hoyran Gölü ile ovanýn arasýdýr. Kumdanlý Çayýrýnda bataklýk nedeniyle camýzcý (KAYMAKÇI)lar vardýr.
yalak: oyulmuþ taþ, köpeðin/tavuðun yal yediði su içtiði çukur taþ düden: derenin yer altýna döküldüðü kovuk, çukur
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.