Bir gün gelmedim diye, unuttum sanma sakýn!
Sen benim diðer yarým, damarýmda kanýmsýn...
Hasret nasýlsa biter, sana gelmem çok yakýn;
Göremediðim her gün, gözümden akanýmsýn...
Ýnan, beklemiyordum bu aniden gidiþi!
Seninle dolu olan dünyamý yok ediþi...
Seven bir haber verir, beðendin mi bu iþi?
Kalbimi kor ateþte, çevirip yakanýmsýn...
Gittin de býrakmadýn, kalbimin yarýsýný!
Bilmem, kim iyi eder, þu gönül aðrýsýný?
Söylemem gerekirse sözün en doðrusunu;
Dünyanýn acýsýný, baþýma yýkanýmsýn...
Haydi, þimdi yol göster ne yapmam lazým benim?
Sen gittiðinden beri, titriyor tüm bedenim...
Hayatta olmam için, kaldý mý hiç nedenim?
Beni kör kuyularda, yalnýz býrakanýmsýn...
Gel, gör bir bak halime, ne hallere düþtüm ben!
Bu dünyada hayatý, tek senle bölüþtüm ben...
Gittiðini duyunca, o zaman ölmüþtüm ben;
Hiç eðilmez bildiðim, boynumu bükenimsin...
Karaman-2016/07
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.