BENİ BURALARA GÖMSÜNLER

Beni buralara gömsünler anne.
Ne evler eskisi gibi ne de yollar.
Durmuyor üzerinde hayaller kurduðum kayalar.
Günlerdir geziyorum üçü beþi geçmiyor,
Gördüðüm eski arkadaþlar.
Ama beni yine de buraya gömsünler anne.
Hala liman iyot kokuyor,
Deðiþse de zaman, cirit atýyor anýlar.
Ve kimse duymasa da,
Dört bir yanda nefesin, heveslerin dolanýyor.
Gün yine elini eteðini eskisi gibi topluyor,
Seni, çocukluðumu her þeyi tekrar yaþýyorum,
Beni buralara gömsünler anne.
On gündür hep sol yaným sýzlýyor.
Beni yeniden gören eþ-dost mutlu oluyor,
Ama sanki bilimiyorlar!
Herkes neyin var diye ayný þeyi soruyor?
Söyleyemiyorum anne, söyleyemiyorum
Aslýnda neyim olmadýðýný…
Beni buralara gömsünler anne,
Hem de hemen yaný baþýna.
O zaman dinlenir belki ruhum, karýþýr da topraðýna.
Sosyal Medyada Paylaşın: