dizlerimin baðýnýn çözüldüðü yerdir burasý seviyorum bu sebepten seni, kendimi ve hayatý tekrar yorumlatan ölüm hevesi… öyle ki sen! taþ’a benzeyen bir þey yapma bunu kendine bana ve mahþer gününe hiç çýkýlmamýþ bir mezarýn baþýnda attýðým toprak… beni hiç affetmeyecek. “kapat gözlerini, celladýný görme “ dediðinde Anlamamýþtým henüz, yaþým çocuktu Yasým yoktu… Ve sonra…. Sana, zamana,ve hangi tanrýysa tanrýn O’na Kapattým bir zaman Tüm hücrelerimi Ve þimdiki zaman sevdam, her dilde sevdiðim adam
Tam orada kal Hayatýn ve nasýl öldüðümün resmini yaparken ben kýpýrdama Böyle daha güzelsin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz punar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.