Sen Dönmedin Sevgili…

ne bir gün huzur doldu gönlümdeki rýhtýma,
ne ben seni buldum ayrýldýðýn rýhtýmda.
rýhtým sensiz,
rýhtým sessiz.
güneþ sahile küskün,
kumsallar üzgün.
izlerini taþýyan hüzün dolu rýhtýmda,
sorguladým aþkýmý dalgalarý sayarak.
bir suçlu varsa eðer bu sonsuz ayrýlýkta,
inan ki aþkým:
suçsuzum,
günahsýzým,
masumum ben sevgili.

gelmediðin bu yerde,
tükeniyor bir bir kalbimdeki umutlar,
tükeniyor sevgili hayata tutunmalar.
ölümün soðuk rüzgarlarý yalýyorken yüzümü,
yýllarým geçti inan anlamsýz keþkelerle.
umutsuzum,
yorgunum,
korkuyorum sevgili.

ararým ayýn þavkýný karanlýk enginlerde,
seni hayal ederek.
beyaz gelinlik gibi süzülür yansýmalar,
seyre dalar gözlerim uzun geceler boyu.
çok görür kader bana bir damlacýk huzuru,
düþlerime set çeker o simsiyah bulutlar.
yalnýzlýða itilen þu yaralý kalbimle,
yýllardýr isyan ettim yaþadýðým bu aþka.
ne bir duyan oldu çektiðim acýlarý,
ne sen duydun sevgili.
ýþýðým olurdu inan gelecek bir selamýn,
geçiyor yýllar ne yazýk ki habersiz býrakarak.
kimsesizim,
sensizim,
üþüyorum sevgili.

derin bir nefes aldým yosun kokan nemli havadan,
buldum anýlar arasýnda kahverengi gözleri.
buðulanmýþ gözlerin unutulmaz resimdi,
salladýðým o mendil aþkýmýn belgesiydi.
yaþadým bir kez daha hüzün dolu anlarý,
aksýn diye býraktým saklý kalan yaþlarý.
yýllar yýlý rýhtýmda söyleþtim dalgalarla,
aðlaþtým martýlarla,
seviþtim yaðmurlarla.
pusulasýz yel gibi dolaþtýðým rýhtýmda,
bu aþktan kurtuluþu bulamadým sevgili.
ne zaman seni sorsam uçuþan martýlara,
suskun kaldý dilleri.
bir gün geri dönersen eðer bu ýssýz sahillere,
bulurum sanma sakýn sana aþýk bu caný.
mendilimi sakladým bir kayanýn altýna,
veda etme zamaný sensiz kalan rýhtýma.
yalnýzým,
çaresizim,
gidiyorum sevgili.

aðladýðýn rýhtýmda,
aðladým yýllar yýlý.
ben döndüm de rýhtýma,
sen dönmedin sevgili.

Mehmet Macit
10.07.2016
Dikili/Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: