dünya boyun eðerken
þimdi kurtulduk derken
nereden toparlarýz
bilmem bu bilinmezi...
inandým iþim budur
kýzmayýn düþüm budur
gözlerde bir asilik
gönülde rahatlýk yok...
vicdaným da susmuyor
ecel teri pusmuyor
ne yana dönsem diken
kýzmaya niyetim yok...
üç yüz kiþi belki de
eþek gibi arpa yiyor
bilmiyorum ki nerede
giz sözlere sinmiyor...
ellerimiz mi mahkum
dillerimiz mi büklüm
belki de imtihan bu
ey bilen sen yardým et...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.