küser gibiydim yaþamaya
düþünmüyordum aslýnda
þiirlere umut baðlamýþtým...
þarkýlara
sözlere...
umut baðlamýþtým bir ýþýða
karanlýk bir gecede konuþtuk seninle
aradýðým ýþýk sen miydin
olabilir miydim bir mavi gemideki kýz
ve mevsimlere...
besinci mevsimi arayan iki yalnýz kalptik aslýnda biraz
sen buz tutmuþ yeþil yapraða
ben çið düþüyordum sanki...
mevsim ilkbahar deðildi
o yeþil yaprak ne arýyordu ki hayallerimizde
belki seni
belki beni...
umut baðlamýþtým ilk bahara
yaza
en çokta sonbahara...
yaþamak istiyorduk var olmayan bütün mevsimleri
umut baðlamýþtým olmayacak maviye yeþile
beyaza
hatta siyaha...
eþsiz bir telaþla yarattýk beþinci mevsimimizi
yaþayamayacaðýmýzý bile bile
hiç yeþil bir çimene kar yaðar mý
güneþli bir günde yaprak buz tutar mý
bilemedik yaþayamadýk biz beþinci mevsimimizi
umut baðladýk...
ya da umut baðladým olmayacak o zorlu daða
umut baðladým...
(nar tarafýndan can-i ye ifthafen kaleme alýnmýþtýr)
nar-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.