çocukluðumun kokusu
bir þiir istersin benden
bin gemi batýrýrým sularýmda
bin tarla yakarým
yüzlerce fidan dikerim ýssýz çöllere
ama yazamam...
saçlarýnda baharýn hüznünü taþýyan kadýn
bir þiir istersin benden
kýrgýn
mahzun bir kalple
en ince seslerini duyarým
tellerine dokunup
aðlatýrým çocukluðunun saflýðýný
ben sana þiir yazmaya kalkarsam
yanarým
ama yazamam...
garipliðimin uykusu
bir þiir istersin benden
bir ülke
bir dünya iste mesela
baþkentine kuþ konmuþ
mavilerinde kaybolmuþ
bir deniz iste benden
sessiz silerim pusularý
çöküntülerinde bir iþçi gibi çalýþýr
bir hoyrat at gibi yelesinde kaybolan
bir rüzgar iste benden
benliðinde þairliðimi unuttuðum ey
yanarým
ama yazamam...
ne güzel uyuyorsundur þimdi
yazmak gibi bir düþün ortasýnda
izlemek vardý seni
rüyalarýna ortak dalgalar tutmak
sigara içmek gibi
sensizliðinin uykusundan öpüyorum sessizliðini
huzurunun aþkýndan okþayýp yanaðýný
uðultulara býrakýyorum anne merhametiyle
çoðu zaman ýslak
ve titreyen kirpiklerini...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.