Bilemedik, oynananý, oyunu...
Memleketi yedik yuttuk doymadýk!
Hani nerde þu *Ömer’in koyunu?
Dicle’de hiç koyun, kuzu koymadýk...
Nerede o, "ölüm var" diyen köle?
Onlar hepsi öldü, döndüler küle!
Bize ölüm yok mu, döndük ya kele;
Yýllar geçti gitti, hala aymadýk...
Dinci olduk, pazarlarda din sattýk!
Kibirlendik, sanki arzý yarattýk...
Saman altýndan ne sular yürüttük;
Hiç birini, günahtan da saymadýk...
Soyguna, vurguna cevaz verenler!
Doðruya, dürüste yüz çevirenler...
Doðru deyin evliyalar, erenler;
Kim söyler ki biz bu yurdu soymadýk?
Bir “sýzýntý” vardý, ordan þer çýktý!
Humeyni’ye özendiði açýktý…
Daldýðý su, bataklýktý, balçýktý;
Nasýl derler “biz þeytana uymadýk?”
Haram, helal dinlemedik götürdük!
Üstüne de hep tekbirler getirdik...
Siyaset yüzünden dini bitirdik;
Hak indinde, mes’uliyet duymadýk...
Karaman-2016/07
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.