Asıl Mesele

Bir þiirin kanadýnda güvercin,
Bir þarkýnýn dilinde insan olabilmekti mesele.
Yoksa küfretmek kolay hiç gelmemiþ
ve belki de gelemeyecek bir geleceðe!
Ben düþlerimden gayrý meþru çocuklar yaparken her gece
Bilemezdim,
Cahildim;
Yaþamak baþlý baþýna bir bilmece.
Sabahlarý okula gitmemek için hasta numarasý yaptýðým anlar gelir aklýma bazen,
Sonra erkenden kalkýp iþe gittiðim günler.
Mevsimler gelir örneðin;
Diz boyu karlarýn, saçlarýma kýrlarýn yaðdýðý mevsimler.
Zaman;
Düþman bir ülkenin tabancasý,
Doðrultur namlusunu avucumdaki hayat çizgime...
Bir iltifatýn kucaðýnda çocuk,
Ýki güzel sözün aklýnda insan olabilmekti mesele.
Yoksa burun kývýrmak kolay geçmiþin önünde
istenilip de gelmeyen bir geleceðe!
Ben hislerimi ipe dizip tek renk boncuklar yaparken her gece
Bilemezdim,
Çok gençtim;
Yaþamak baþlý baþýna bir iþkence.
Bir sýnavý geçmek için sabahlara kadar ders çalýþtýðým geceler gelir aklýma bazen,
Sonra akþama kadar ölü gibi yattýðým günler.
Ýnsanlar gelir örneðin;
Diz boyu yalanlarýn, geride öksüz kalanlarýn mimarý insanlar.
Zaman;
Düþman bir oltanýn kancasý,
Batýrýr sivri ucunu damaðýmýn son yarasýz yerine...
Bir fotoðrafýn kalbinde gülümseme,
Bir hatýra defterinin içerisinde insan olabilmekti mesele.
Yoksa gelme demek kolay gel diye yalvaran gözlerle
gelme ihtimaline dahi aþýk olunan bir geleceðe!
Ben önce içimdeki kadýn ve çocuklarý kurtarýrken her gece
Bilemezdim,
Hiç düþünmedim;
Yaþamak, nefes almak deðildir sevince.
Bir çift ela göz için sayfalarca þiirler mektuplar yazdýðým saatler gelir aklýma bazen,
Sonra yokluðunda boþ boþ duvarlara baktýðým günler.
Zaman;
Düþman bir tümörün sancýsý,
Yavaþ yavaþ büyür içime bir yerlerde...
Bir kadýnýn kalbinde küçük de olsa bir yer,
Bir çocuðun elinden tuttuðu adam olabilmekti mesele.
Yoksa uzaktan bakmak kolay yalnýz ve sevgisiz
salýna salýna gelen bir geleceðe!..
Sosyal Medyada Paylaşın: