DOSTUM Çocukluðumu hatýrlayýnca, Gözlerime gelir bir bir anýlar. Nasýl da gülüp eðlenirdik o yýllar! Saklambaç, sobe, ortada sýçan, Ve daha neler neler… _Eee dostum… Þimdi büyüdükte mat oldu oyunlar.
Ya Þimdiki –ÇOCUKLUÐUM- Bazý arkadaþlarým sokaklarda cývýl cývýl oynuyor Benim mutluluðumu yalnýzlýðým boðuyor Hani çýt çýt vurduðum mavi bilye boncuðum. Nerde unuttum seni rengârenk çocukluðum Benzemiyor o güne bu günkü çocukluðum Tabletlerde tekilim tüm oyunlarým kördüðüm. .............Songül A. Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Songül A Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.