SEN GELDİĞİNDE

SEN GELDÝÐÝNDE

Ve, güller yeþerecek sen geldiðinde…
Sessiz sessiz su yürüyecek kuru dallara,
Þöyle bir kýpýrdanacak sürgünler göz göz,
Ýlk yaprak titreyecek sabahýn ayazýnda,
Ve, güller yeþerecek sen geldiðinde…

Ve, bir gonca tomurcuklanacak sen geldiðinde…
Ben buradayým diyecek,
Ben Leylâ’nýn özü,
Ben Þirin’in sözüyüm, diyecek.
Çaðýracak bülbülleri dallarýna,
Onlara sevda türküleri söyletecek.
Ve, bir gonca tomurcuklanacak sen geldiðinde…

Ve, bir gül açacak sen geldiðinde…
Sen kokulu,
Sen bakýþlý,
Sen yüzlü…
Seher yellerine verecek kokusunu,
Gönderecek, alem gülzâra dönsün diye.
Þad edecek bülbülleri.
Ve, bir gül açacak sen geldiðinde…

Ve, gülün sükûtu baþlayacak sen geldiðinde…
Son bulacak deli fýrtýnalar,
Çýkacak garip Yusuf, sensizliðin kuyusundan,
Çöl, yaðmurla vuslata erecek.
Bir þeyda akþamýn tülünü saracak yarasýna,
Yýldýzsýz gözlerine bakacak son defa,
Sessizce kapatacak gözlerini, hayalin terk etmesin diye,
Bitecek ve tazelenecek hasret.
Ve, gülün sükûtu baþlayacak sen geldiðinde…









Sosyal Medyada Paylaşın: