Bilinmez bir günün seherinde Çekip gitmek gelir içinden. Anýlarýný valizleyip yola düþersin, Yetmiþtir kokuþmuþ insanlarýn yüzleri, Yetmiþtir aðrýyan yanýn gizleri. Zoraki bir yaþama ayak uydurmak, Her doðan güne bel baðlamak, Olmasý gerekenleri yaþayamamak, Aðrýyan yanýn olmuþtur artýk!
Sokaklarda ayak izlerinin Son yankýsý çarpar kaldýrýmlara. Yüreðinde buruk bir acý, Yüzünde bilinmez bir gözyaþýyla Herkes yýllanmýþ uykusundayken, Sen bile artýk sen deðilken, Ansýzýn terk edersin bu þehri!...
Süleyman ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
çiseleyen damlalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.