EYLERMİŞ YARİM...
EYLERMÝÞ YARÝM…
Gülünce yüzünde açýyor güller,
Selam sabahýný ne bilir eller,
Gönülden coþup konuþan diller,
Yüreðimi pýnar eylermiþ yarim…
O söyler ,susup ederim seyran,
Hisleri kalbime akýyor bir an,
Her an süremez böylesi devran,
Bazýda piþman eylermiþ yarim…
O köprü kurar bende geçerim,
Elinden Ab-ý Hayat Suyu içerim,
Kimide ben, benden göçerim,
Yýkýp ta viran eylermiþ yarim…
Ara sýra bakar bana el gibi,
Dalýndan kopmuþ sade gül gibi,
Göklerde bulut, yerde sel gibi,
Akýp ta tufan eylermiþ yarim…
O atlý yürür bende yayayým,
Ellere hizmet,gölge kayayým,
Söyletme beni nasýl sayayým,
Yaraya merhem eylermiþ yarim…
O Allah’ýn, bende onun kuluyum,
Aþýklar yurdunun hazýr yoluyum,
Dokunma baðrýma zaten doluyum,
Garibana Serdar eylermiþ yarim…
Karalar baðlýyor yanýnda olsam,
Umurunda olmaz sararýp,solsam,
Yansam kül olup mezara dolsam,
Fatiha’yý da eksik eylermiþ yarim…
Þeyhim;Derki olmaz baþkaca sözüm,
Ölmeden görseydi o yari, gözüm,
Arþ’a da yükselse alevim, közüm,
Testisini de susuz eylermiþ yarim…
Nurettin GÜLBEY
Saat : 11.24
14.07.2016
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.