zamanýn keskin týrnaklarýný taktýlar onurlarýna,
her biri kendi tünelini kazdý
günbegün azaldý can sesleri
günbegün uzaklaþtýlar yaþamdan;
nefes nefes yýktýlar tecridin duvarýný
isimlerini yazdýlar soðuk taþlara
ateþle oruç açýp
oturdular Azrail’in iftar sofrasýna.
gözlerde titreyen ýþýkla
yüreklerdeki hýnçla kazdýlar;
kimse görmedi
kimse duymadý onlarý,
uykuda bitirdiler iþlerini
uykuda çalýþtýlar.
yalnýz melekler baðýrdý;
gardiyanlar!
yakýn bütün ýþýklarý
tutun hayatýn kapýlarýný kalplerinizle
can özü yetiþtirin canlardan
yakalayýn
uyandýrýn yaþamý.
anlaþýldý,
bu çocuklar birer birer gidiyor
ölerek firar ediyorlar.
_________ ve biri yanarak döndü mevlâsýna
alevi söndü_______ sarýldý ateþten hýrkasýna.