Selâmýný aldým sevdiðim,
kucakladým;
kahpe gecelerin vurgunlarýndan çýkmýþ
düþ soygunlarýndan artan
yaðmalanmýþ
umutlarý çalýnmýþ bir selâm.
ve çýplaktý...
avcýlardan kaçan çaresiz av gibi
gözleri kanlý
kendi ölümüne sessizce aðlayan
yaralý bir ceylandý.
adý bilinmeyenlerin
ve adresi olmayanlarýn þehrinde tutulan
kanatsýz kuþlar;
yabancýlaþan bir ülkenin karanlýklarýnda kaybolmuþ
çocuklar kadar muhtaçtý.
selâmýný aldým yâr,
yârenlik ettim acýlarýna,
bir tutam can
bir avuç kan;
kucak dolusu hasretti.
seviþtim selâmýnla soluk soluða
geceleri erittim
güneþi tükettim,
döþeðimi serdim son hana
soylu bir rüzgârdý.
Selâm çýkardým yola sevdiðim,
senin selâmýn gibi
kýrk yýllýk bir dert geliyor sana,
sarýl bana;
sýzýlarým kollarýnda dinsin,
al koynuna
hasretin öfkesiyle seviþ,
caný çýksýn korkularýn;
öp yüreðimi
bize aþk lazým.
bak!
tanrýlar duymuyor bizi
dualarýmýz ulaþmýyor yerine
melekler derin uykuda,
ancak sen anlarsýn beni
yalnýz sana geçer nazým.