..
Güneþ soðurdu mevsimlerce
Yollara düþerdi ýrgatlar
Ayak çatlaklarýna acýlar yürürdü
Tarlalarda büyürdü çocuklar
Genç kýzlar tarlalarda çürürdü
Atýklarýyla büyürdü fabrikalar
Okullarda tahta sýralar çürürdü.
Adam sayýlmazdým o günlerde
Herkes beni ayrý öldürürdü
Boðardýlar sesleriyle
Ve ben bütün dillerde susardým...
Uzundu günler, upuzundu...
Kavuþmak için geceye
gün sayardým
Ve Allah ým bu ömür ne kadar da uzundu,yaþamak için...
Býkardým...
Küçüktü evimiz
Yan odada annem öksürürdü
Babam yanýbaþýmda uyurdu
Ve ben bir verimli gibi ölürdüm.
Utanarak yürürdüm yollarda
Ceketimin içinde küçülürdüm
Ne kadar zordu bir yere gitmek
Ve izlemek birinin hýzlýca geçiþini,tenekeden atýyla.
Bilirdim kavgayý
Kavga bir kuru ekmekti
Yine de utanýrdým,kavga etmekten
Ellerimi unuturdum
Ve yüzümü
Saçlarým yollara dökülürdü
Ve ne zaman baksam aynaya
Baþka bir yabancý görürdüm
Hüzne bulanmýþ gülüþüyle bana bakardý.
Adam sayýlmazdým o günlerde
Çünkü adam olmak dedikleri kaðýt paraydý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.