(I)
Tanrým yaralarým öpülmezse ölecekmiþim gibi geliyor
Çýðlýk çýðlýða yaþamaktan yoruldum
Böyle zamanlarda aðzým bozuk olur
ve gözlerim kayar benim
Bu yüzden
hep yorgun zamanlarda tekfir edilirim
- olsun kelime-i þahadeti biliyorum-
Þurasý kesin ki yorgun insanlarý sevmiyorlar
Ýyi espri çýkmadýðý için sanýrým
Kimse sevmek zorunda deðil
Kaygý da duymasýn …. Üzülürüm
Tek üç beþ dakika sýksýnlar diþlerini
Erken çözülürüm
A. Chenier gibi
üzerime yürüyen duvarlarýn göðsüne þiirler sýksam
Dinlenir miyim
-yazdýðým þiirleri giyinen kadýn !
bunu en iyi sen bilirsin-
(II)
Tanrým sigara içmezsem ölecekmiþim gibi geliyor
Kurallarý devamlý deðiþen bir oyundur yaþamak
Gidenlerin kazanýp
kalanlarýn karalar baðladýðý
devamlý baþa sararak
Bu yüzden ýsrarlýyým
Ýnleyen her kadýn sevi/þi/yor deðildir
Her makyajýn altýndan bir baþka makyaj çýkabilir
Utangaç dudaklarýyla
boyun kenarýnda gezen kadýnlar
herhangi bir peronda elveda diyebilir
Elveda …Nereye ?
Tüm þehirler çelikten yapýlmýþ gibi soðuk
ve birbirinin kopyasý
Halden anlamayan tozlu yüzleriyle karþýlýyorlar
büyük adýmlarla kaçanlarý
kim ne diyebilir insanlar seviyorken
kendi elleriyle mezarlarýný kazmayý
(III)
Tanrým bahane bulmazsam ölecekmiþim gibi geliyor
Biri zamaný durdursun lütfen
Akrebin kuyruðunu koparsýn
ve saniyelerin gözlerini çýkarsýn
Kýyamete hazýr deðilim
Ne sevap biriktirebildim gönlümce
ne de adamakýllý tövbe ettim
Ne bir kadýný teselli ettim göðsümde
ne de acýklý bir sahneyle terk edildim
-Azrail’in yüzünü merak ediyor da deðilim-
Geçmiþimin saçlarý kýrýklarla dolu
Kimse düzgün taramadý dünlerimi benim
Hala tek baþýma oyunlar oynuyorum
Elimde aklýný kaçýrmýþ zarlar
hep yek hep yek baþka dil bilmiyor
-Tanrým ne çok salâ okunuyor-
Satýrlara saklansam
hatta parantezlerle kapatsam bir sýkýmlýk canýmý
-o kadar kaldý-
Hep tatmin olmayý sevenler yakalýyor
Uçurtma peþine takýlan çocuk olmayý özlüyorum
Patlak topun peþinde ayakkabý yýpratan
Ne çare
Erken boþalanlardan vakit kalmýyor
Bazen sesi en gür çýkanlara
bilerek ve isteyerek yenildiðim sýr deðil
Kimse anlamýyor
Geceleri kendimle düelloya girince
zihnime ne sýkacaðým belli olmuyor
(IV)
Tanrým hýr çýkarmazsam ölecekmiþim gibi geliyor
Kapana kýsýldým
Hiçbir hayal gerçeðe açýlmýyor
Kendi dýþýnda herkes gibi konuþabilen
nefesi hiçlik kokan insanlara takýlýyor
Ah çeyrek dilimlik zamanýmýz olsaydý
-hani bir simidi paylaþacak kadar falan-
Bana da öðretin derdim
Bana da öðretin ulan !
Belki ben de
Ýdeolojik kaygým varmýþ gibi tartýþabilirim
Yaþamýþ görmüþ gibi aþktan konuþabilirim
Anlýyor gibi burnumu her boka sokabilirim
Alýn teri koymuþ gibi rol kesebilirim
Ezberlenmiþ cümlelerle adam pozu verebilirim
Ya da –unutun hepsini-
Sorumluluklarý kadere yükleyip rahat uyuyabilirim
Vallahi billahi ve tallahi kolay öðrenirim
Hem þiþelerin kýçýndan ayrýlmanýza da gerek yok
Elinizin altýndaki yasak meyveden
Fildiþi kulenizden ve ukala kibrinizden
Hatta aþýrý doz nefsinizden de ….
Araya reklam almadan öðretin yeter
Sonra dil bilgisine takýlmadan
Ýstediðiniz küfürleri öder giderim
Tanrým çýldýrmazsam ölecekmiþim gibi geliyor
Özgür SARAÇ / Râzý
11072016Denizli
seçki kuruluna iltifatlarý için kalben teþekkürler ...