gün inerken bir kýzýllýk çökerdi Cýngýdýk Koyaðýnda köye doðru akýþan, eþek ve insan siluetleri daðlar- tepeler kara, aðaçlar kara, köye dönenler kara...
hava karardýðý için kara onlar gelecekten kaygýlý ve umutsuzlar, gönden deðil günden karalar yürekleri aydýnlýk, adlarý kara insanlar
akýþýr tespih taneleri gibi köye dönen yollarda uzun yoldan yorgun-argýn, yaya sessizlik boðacak sanki her birini, eþek anýrmalarý da olmasa.
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.