VURGUNUM...

VURGUNUM…

Vurgunum, yanar ise mor alevli közlere,
Gönüller incitmeyen huzur dolu sözlere,
Piþirip de yakmayan kor ateþli gözlere,
Beni benden alan yüzlerine vurgunum…

Sarýþýn,esmerdir, ela,kahve gözlüdür,
Edalý, iþvelidir ,narin kývrak özlüdür,
Gezmiþ Türkistan’ý muhkem sözlüdür,
Gönül telimi çalan sözlerine vurgunum..

Yürürken bakarým, hayret durmuþtur,
Çekip hançerini sol yanýma vurmuþtur,
Ne bir kelam eylemiþ nede sormuþtur,
Ansýzýn konaklanan düzlerine vurgunum..

Hem yürür hem bakar kaþ-göz altýndan,
Duruþ yerde ama, nazarý gök katýnda,
Hilalin on dördü görünür, alnýn çatýnda,
Bahtýma ferman yazan o ellere vurgunum…

Karada,denizde ,gök ve yerdeyim,
Gerçekmi,rüyamý bilmem nerdeyim,
Yolunu kaybetmiþ þaþkýn Ördeðim,
Aklýmý zayi eden güzellere vurgunum…

Eylersen keremin, kulun, kölenim,
Uðrunda rýzamla,biat edip ölenim,
Git dersen giderim,gelse gelenim,
Tahtýma Sultan o dillere vurgunum..

Þeyhim;Derki yüreðimin sesi, sýradan,
Çekilsin tüm kem gözler, yoldan, aradan,
O denizlerden yürür, bende karadan,
Dizimin dermaný söz-sohbete vurgunum…

Nurettin GÜLBEY
Saat : 11.52
08.07.2016
Yalova

Sosyal Medyada Paylaşın: