Göç yolda düzelir dediler. Çýktým yola. Aylar yýllar geçti Baktým ne düzeldiði var ne de düzeleceði Kader dedim devam ettim yola Yoruldum. Verdim yolun yarýsýnda mola.
Sonra! Biri geldi yanýma Sordu. Ey yolcu.. Yolculuðun nereye? Dedim! Sorma, gidiyorum dünyanýn taa öbür ucuna Adam güldü Soran sonra, hayýrlý yolculuklar diledi bana Çekti gitti yoluna.
Bilmezdim Bilmezdim, gittiðim yolun bu kadar uzun hem de yorucu olduðunu Aðrýmadýk ne dizim kaldý ne belim Yine de bitmedi yolum. Hala bu uzun bitmeyen yolda çile çekerim.
Bilseydim çýkar’ mýydým bu yola Bilseydim çýkar’ mýydým. Dinler’ miydim, göç yolda düzelir diyenin sözünü Dinler’ miydim! Ah benim aptal kafam ah! Düþünemedin bu yolun yokuþunu düzünü Ýnandýn da çýktýn, bir aptala.
06 Temmuz 16 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.