Ve
“Mübarek Günler”…
.
Bu yurda ne Cuma, ne kandil gelir,
Þirk, riya günbegün arttýkça böyle…
Ne hakça bir duruþ, ne hoþ dil gelir,
Ýmaný tacirler tarttýkça böyle…
.
Tavra-tarza tesir etmez ibadet,
Haramda aranýr huzur, saadet…
Nice þer huy varsa edinir adet,
Kul ar perdesini yýrttýkça böyle…
.
Ne fitne, entrika, ne yalan biter,
Ne rüþvet, iltimas, ne talan biter…
Ne de zulmetmekten zevk alan biter,
Ýhtiras yüreði dürttükçe böyle…
.
Kimi der, çaðdaþ bir nesil gelecek,
Yüzlerin güldüðü fasýl gelecek…
Acaba bu fasýl nasýl gelecek…
Ýmamlar ayaðý sürttükçe böyle…
.
Kaç yýldýr geceler kaçmaz sabahtan,
Neþeye yol geçmez ahtan, eyvahtan…
Çekinmez münafýk, þerden, günahtan,
Namazla-niyazla “yýrttýkça” böyle…
.
Müminin idraki, izaný þaþar,
Adalet ölçüsü, mizaný þaþar…
Meramý, vicdaný, lisaný þaþar,
Hurafe Kuran’ý örttükçe böyle…
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.