Ve
Garibiz...
.
Bebek kadar garibiz, kelebek kadar aciz,
Milletten, milliyetten bahis açmak suç þimdi...
Ettikçe eder oldu “soysuz” “soyluyu” taciz,
Türk’e söven muteber, Türk’ü öven uç þimdi...
.
Bir milleti bölmeye yönelik her hususta,
Gelmemiþtir cihana, böyle büyük bir “usta”.
El emeli uðruna, mahkemede, mahpusta,
Hýrpalanan masumlar, adalete aç þimdi...
.
Hurafeden, bidattan kaçamadýk bir türlü,
Kula kulluk huyundan geçemedik bir türlü,
Ýlim, irfan yolunu açamadýk bir türlü,
Cumhuriyet ülküsü kocaman bir hiç þimdi...
.
Fikirlerine layýk kimlik bulamadýlar,
“Türkiyeli” gafýnda karar kýlamadýlar.
Ermeni, Kürt oldular, tek Türk olamadýlar,
Biz’den çok açýldýlar, dönüþ için geç þimdi...
.
“Analar aðlamasýn” münafýk bahanesi,
“Barýþ” diye söylenir “özerklik teranesi”.
Bilmem, o kanlý katil bunca þehidin nesi,
Vurulan canlar heder, vuran baþa taç þimdi...
.
Haçlý torunlarýnýn dayattýðý misyonu,
Uygulamakla meþgul, ihale komisyonu...
Neye varýr bilinmez, bu ihanetin sonu,
Açýlan yaralarý sarmak hayli güç þimdi...
.
Ýslam’ý da “batýrdý”, siyasetin çamuru,
Þer suyuyla yoðrulmuþ soysuzlarýn hamuru…
Kuruþ etmez ey Veli, garibanýn umuru,
Yola yola kalmadý bak baþýnda saç þimdi...
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.