MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Zehir Zemberek Zambaklar
Emrullah Süngü

Zehir Zemberek Zambaklar


gözlerinle gelmiþ bulunuyorum
kocaman salonlardan geçip tüm ülkenin
kaotik veya paleolitik dönemlerine göz kýrpan þýmarýklýðýyla
gelmiþ bulunuyorum yorgun barajlardan
kendimi artýk umursamaz bir konta benzetiyorum

ah! Ýstersen dünyanýn bütün içe kapanýklýðýyla
baþýna yaptýðým o dikenli kaybetme tacý
evin bir köþesinden öteki köþesine tablolar gibi
doðururum. içimde tüm ölenleriyle
bir dünyanýn içe kapanýklýðýný

senin ellerinde kimseye kalmayan acýlar var
yaþamayý unuturcasýna inanýlmýþlýklar
her þeyi unutmaya geldik yeniden rehabilite olacaðýz
yeni günün þafaðýnda.

girip çýktýðým sokaklara – sonu gözükmüyor
adýný anarþist bir hamleyle kazýyorum
madam büve. esrarengiz bir eðlence sistematiðiyle doðruluyor yataðýndan
iþte gülüyor
iþte sokaklarým karnaval
yeniden doðuyorum bu mahalleye.

ingiliz mandasý, kapitülasyonlar ve seninle aðlamak
geçmiþ zamanlý bir paket sigara
sözgelimi eðilmiþ kalbi çarpýntýlara gebe
gözlüklerinden fýrlayan mandalarla sigara içmek
içmek.
seni anlattým.
- kimseyi deðil seni,
- hiç görmedim ama
- seni anlattým günlerce
- olur tabi güneþ nasýl olsa çok sýcak
- hava dönmeden gülüþürüz nasýl olsa
- anlattýmdý seni
beni de ara sýra hatýrla.

çekiçlerle açýyorum gözlerimi
kolumda bir saat var duvara daha çok yakýþýyor
aklýmýn spresifik varyasyonlarýnda
yüzümün çirkinliði ve kýsa saçlarým
nasýl olsa güneþ çok sýcak
hepimiz aðlýyoruz anadolu’da

bir yere kapaklanýyoruz, dikkat! bu bizim son kapaklanýþýmýz
kim ne der? þöylece bakýndýk etrafa
bütün galaksiyi dolaþan retina
aslýnda bozuksa da yine de suçlusu galaksi
ve kirli kaldýrýmlarýyla çat-kapý izbe mahallemiz
ayýptýr! insan hem gözlerini hem de kalbini
ferah tutabilir 42 derece altýnda

sürreal resim: çerçevesiz gözlerin
sürreal fotoðraf: havaya zafer anýtý misali kaldýrdýðýn ellerin
sürreal þiir: dudaklarýna çalýnan zehir zemberek zambaklar
nasýl güzelsin
onu onunla buluþturduðun kadar. uzun yollara kâdir
o zaman tren garý kokar düþlerin
çýkalým gidelim bu kentten – gidelim mi?
giderken upuzun kirpiklerin düþer yere
bir çýð olur býraktýðýn her kaybediliþ duygusunda
artýk kaybetmek yok. kirpiklerin gözünde daha güzel
kaybetmek yok
uðultusuz günler hemen þuracýkta.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.