Demem kimseye bir söz sanadýr yar sitemim Aþkýný merhem sanýp sürdüm yine olmadý Yaralarým kan revan kalbi yakar matemim Çere için kapýna vurdum yine olmadý
Ömrümü verdim sana sevmesini bilmedin Hiç merhamet etmedin gözyaþýmý silmedin Seviyorum demedin hiç yüzüme gülmedin Kalbine giden yolu sordum yine olmadý
Sus deme yüreðime elleme derdi aksýn Anladým ki sevdaya kurulmuþ bir tuzaksýn Ellerimi tutsan da kalbimden çok uzaksýn Yollarýný gözledim durdum yine olmadý
Umutlarým yýkýldý hasret kaldým düþüne Kavuþmayý bekledim koþtum hayal peþine Görmek için gamzeni ölürdüm gülüþüne Yangýnýmý deryaya sürdüm yine olmadý
Dedim al aþk þarabý kana kana iç þunu Dedim gelmek istersen iþte kalbim seç onu Dedim bu gönül yoldur korkma yürü geç bunu Dedim de ipek halý serdim yine olmadý
Aþký kalbe yazdýran o dilin verdi emir Her cümlesi bir ateþ her hecesi kor kömür Vay gönlümün sýzýsý vay tükettiðim ömür Söktüm caný bedenden verdim yine olmadý…
16.06.2016 03.30- ÝZMÝR(2) Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.