Olur olmaz sokaklar.

Aklýndan neler geçiyor açaba þimdi ?
Kimler var yanýnda , moralin nasýl ?
Bir hal hatýr sormaya bile korkuyorum artýk sana
beni tekrar kýrar , yaralarýmý kanatýrsýn diye.
Düþün be kara sevdam !
Okadar kýrmýþýn , okadar üzmüþün beni.

Olur olmaz bir sokaðýn yollarýnda karsýlastýðýmýzda ,
ýþýklar devre dýþý kalýyor.
Gozlerimiz birbirine selam verir gibi.
Birkaç saniyenin içine sýðdýrýyoruz sanki ,
sen piþmanlýðýný ben kýrgýnlýðýmý .
Yasadýðýmýz o sayýsý kayýp güzel anýlar
dudaklarýmýza bir tebessüm ciziyor sanki.
Koþmak istiyorum o an sana.
Sýmsýký boynuna sarýlýp , seni hala gönlümün en büyük köþesinde taþýdýðýmý söylemek istiyorum.
Ama öyle bir bakýþýn varki bana.
Yüreðimi yakan , gözlerimi sulandýran.
Hem sevdiðini söyleyen , hemde imkansýz olduðumuzu gösteren o bakýþ.
Baþýný hafifçe yana doðru eðiyorsun , "olamayýz" der gibi.
Sonra iki yabançý gibi ,
konuþmadan , selam verip almadan , hal hatýr sormadan
geçiyoruz birbirimizin yanýndan.
Öyle birbirini tanýmayan iki insan gibi ,
tesadüfen ayný sokakta bulunan
ama aslýnda birbirinin içini en iyi bilen , en iyi okuyan.

Böylemi oluçaktý bizim sonumuz ?
Böylemi final yapýcaktýk en deðerlý anýlarýmýzýn üzerine ?
Oysaki aþkýmýz huzurun fragmanýydý.
Ah be kara sevdam.
Sonumuz bilmediðimiz sokaklarda
karþilaþmayý beklemekmi oluçaktý ?



Sosyal Medyada Paylaşın: