GEÇECEK SANDIM

Tükenmezliði tüketen bir ahalinin
En savsak rutiniydik:
Gölgelerden mütevellit akþamýn pervasýzlýðýnda,
Gömülü sarnýçlarýn haným aðasý sonsuzluðunda:
Bir katre de olsa tahayyül ettiðimiz
Gönülsüz serzeniþleri külfet bilmek kadar sýradan,
Sýra sýra devrilen hayalleri,
Domino taþlarýnda döndüren
Yüzsüz intibaýnýn kaçýncý kuvvetiydik kim bilir?

Asýlsýz olmasýný diler miydim gerçeklerin?
Yoksa o mahrem tecellisinde kaderin,
Dokunaklý bir türkünün nakaratýna yerleþmek
Ve pay etmek acýlarý…
Ne fark eder ki,
Demek olsa da fazlasýyla beyhude
Yanýlmak istiyorum
Ömrümde belki de ilk kere.

Fena mý olurdu,
Tutunsaydým kanadýna kýrlangýç þarkýlarýn
Depreþen gökte saklý geceyi
Silmek kadar zoraki bir terennüme
Meyletmekten de öte
Ötelenen bir hutbe kadar
En gönülsüz taarruzum
Kanadýðým ve kandýðým yalanlarýn…

Hem tek bilirdim insan ýrkýný
Hele ki sevgi denen lehçeyi kondurmuþken
Göðsüne meleklerin,
Saf tutmalarýný dilerdim
Gün bitiminde o kýrýk rahlede,
Dokunmaya kýyamadýðým yapraklarýn
En asil i mgede sergüzeþt bir teselliye
Açmýþken yelken,
Tümden gelen hezeyanlarý ört bas eden.

Kýrýk heceleri yapýþtýrmak kadar kutsal
Birikenleri sýðdýramazken yere göðe;
Sözsüz cümleler kurmak mý yoksa ikrarý yüreðin,
Tek bir bakýþla sayfalar anlattýðým…
Suretlerde yanýlgý;
Söylemlerde yerli yersiz yengi
Yine de vazgeçilmezim,
Yürekten yüreðe kurduðum köprü.

Sözler de rahvan sükûtu delen;
Kibirleri ile boyarken yeri göðü
Görmekten kaçýndýðým belirsizliðin mabedi.
Suslardan ördüðüm düþüþlerin þeceresini
Tutmaktan bile acizken suretim,
Kaynakçalarýný çoktan kaybettim
Aldýðým yaþlarýn.
Erdim ereli kemale,
Aklýmýn izbelerinde buz tutmuþ yarýnlara
Bile dokunamýyorum
Titrek ellerimden akýp giden yýllara
Nazire eden bir sessizliðe kapýlýp gitmiþken,
Tufanlara sýðýnýyorum:
Son bir kez kaybolmak adýna
Ve asla da dönmemek geriye.

Sýrça köþküm yandý yanalý,
Meziyet bildiðim sezilerimden ayrý düþtüm düþeli,
Güvercinlerimi de saldým akça pakça gökyüzüne.
Surelerde andýðým adýný,
Metruk gölgelere yetim vermekle cezalandýrýldýðým
Çocuk düþlerimi,
Sandým ki ereceðim hidayete.
Ben istemedim büyümeyi oysa anne
Hem sen demez misin;
Üzme kendini durduk yere,
Her þey olacaðýna varýr
Yeter ki sökme inancýný yerinden
Ve sýký sýký sarýl hayallerine.

Yitip gitti iþte dünün güncesi,
Ellerimle kazdýðým oyun bahçeme gömdüm bile
Rahvan ve yalýtýlmýþ düþlerimi,
Hem hangi birini pay edecektim de
Dünden bu güne ermekle
Geçecek sandým her bir acý;
Solmaktan öte sonlanýp gitmiþken þu yazgý.


Sosyal Medyada Paylaşın: