Kalbimin çýkmazlarý adýnla barýþýyor
Ve bir çocuk elleri içimde yarýþýyor.
Sürgündü yar yüreðim yüzüm bir kez gülmedi
Sustum aðlayýp sustum hiç kimseler bilmedi.
Bulutlarýn altýnda acýlarla yýkandým
Hala düþünüyorum ben sana nasýl kandým.
Biz olmayan zamanýn sevda neferleriyiz
Aþk ile doðduk canan biz aþkýn erleriyiz
Sessizlik bana kalan bir çýðlýktýr bilesin
O çýðlýðýn içinde gözyaþýmý silesin.
Yazdýðým her bir satýr adýnla örülüyor
Sana çýkmayan yollar þimdiden görülüyor.
Nakýþ nakýþ iþlenen kilimsin gözlerime
Soframdaki ekmeðim katýksýn sözlerime.
Her kar tanesi ile dökülürüm yoluna
Islanýr saçlarýnda dolanýrým koluna.
Gözümü çekip bizden seyrine dalýyorum
Yükü aðýr dünyanýn üstünden alýyorum.
Gökyüzü çok karanlýk bütün yýldýzlar çýplak
Ne benden seni götür ne beni bana býrak.
Gecenin þiþesinden savrulup akýyorum
Mimlenmiþ duygularýn ardýndan bakýyorum.
Nasýl anlatsam her þey sona yeni bir adým
Yokluðun ki çekilmez azabýmdýr anladým.
Sevda nöbetlerinde yansa kalbin elleri
Vazgeçmem yaðmalansa aþkýn bütün halleri.
Her hüsraný yüklendim her karayý akladým
Tutulunca yaðmura kendimi yasakladým.
Sokaðýn bir ucunda o pencere açýldý
Perdenin arkasýndan güneþ gibi saçýldý.
Gel artýk kaldým iþte bozkýrýn çoraðýnda
Bekliyorum ben seni sonsuz aþk duraðýnda.
05.06.2016
Rasim YILMAZ