Biraz daha dayan Livâ!
Biri çýnlatacak kulaðýný yalnýzlýðýn
Biri de çýkýp yalan söyleyecek
yeni doðmuþ bebeðin gözlerine bakarak
Masumiyetine inanarak þiirlerin
Anlayacaðý dilden deðil de
Anlatamadýðýmýz dile yakýn yazacak satýrlarý
Gardý düþerken bedenimiz
Can damarlarýmýzýn þakaðýna aldanacaðýz
Pýhtýlaþmýþ çýðlýklar atarak
Son bir kez bak bana Livâ!
Biri görüntüsünü bozacak þu dünyanýn
Biri de çýkýp aynada gülümseyen yüzüne
düþen ayrýlýk kederini kýracak
Yumuþayacak öksürürken gözlerimiz
Destursuz çýrpýnýp sebepler ýrmaðýnda
gireceðiz olgularýn kalbine
Saçlarýnýn sarýsýndan sakýn ha vazgeçme Livâ!
Gözaltýna alýnmýþ onca yýldan geriye kalan
bir avuç kelimeden bozma yalan deðil de ne?
Yokluðunun nöbetinin ruhu þad olsun Livâ!
bir gece daha aþýrdýk fütürsuzca
Matemli gözlerimize þapka çýkartan zaman
Þimdi kim bilir kimin koynunda
Yine kime sýrtýný döndü yýldýzlar
’Bir varmýþ bir yokmuþ’ diye baþlarken
Ötelenen duygular içimizde zuhur edecek
ve o maðrur sessizlik
inadýndan vazgeçecek
-öyle karanlýk ki uzak mesafeler
beklemek buzul gelmek muska yanýðý sýzý
dayan Livâ!