BUHRAN

Çýkacak söz idi, iki dudak arasýndan
Cesareti toplayýp dökülemez miydi ?
Sýr gibi saklanýr oldu kahrolasý esrarý
Hep medet umulurken, akan gözyaþlarýndan
Yüreðe damla damla usulca sýzarken



Güveni sarsýyorsa geçemezdim önüne
Engebeli yollarýma taþ koyar gibi
Derinliðinde boðulurken çukurunun,
Kürek kürek torak atar üzerime
Nefesim daraldýkça, kendime kýzarken



Bir türlü çýkýlmaz ki, iþin içinden
Beyninde dolanýr durur, saçma sapan
Neden zoru seçer ki, kurtulmak için
Dönemeçli virajýna tökez koyar gibi
Damarda dolaþan kan, hýzla azarken



Baðrým yanar, kýzgýn lavýn alevinden
Patladý patlayacak hale gelirken
Dýþýna vurur öfkesinin girdabýyla
Yere göðe sýðmayan tavýrlar pençesinde
Nereye gittiðini bile, bilmez yürek tazerken



Haykýrýrken sesini, daða taþa duy diye
Bütün kainat dinler, bilinmeyen sýrrýný
Tüy gibi hafiftir beden, yükünü azalttýkça
Suskun dillerin baðý, çözülür iþte o an
Buhrandan eser kalmaz, geçmiþini ezerken



Nesrin Önem
03 06 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: