Hırpalanmaktan Bıktım !

Acý konuþan dil mi ? Yoksa söz mü sivrilen,
Kalbi ortadan bölüp, hýrpalanmaktan býktým !
Kökünü parçalayýp, çýnar gibi deviren,
Yaþarken bin kez ölüp, hýrpalanmaktan býktým !



Düþünüp taþýndýkça veremedim bir karar,
Ýncinip duruyorken, hep kendimeydi zarar,
Geçmiþine perdeyi, çekmekse neye yarar,
Yýllarla geri gelip, hýrpalanmaktan býktým !



Ýnatlaþmak basitti, zehir dolusu tasla,
Direniyordum boyna, vakit geçerken yasla,
Tüketti bu ömrümü, kurtulamadým asla,
Umut ýþýðý delip, hýrpalanmaktan býktým !



Yitiðin duraðýysa, maðlup eden hezimet,
Onarabilmek için, tek yoludur fazilet,
Eðer engel kalkmazsa, anlamsýzdýr azimet,
Zorla aklýmý çelip, hýrpalanmaktan býktým !



Bu dünyanýn yüküyle, sýnandýkça tükendi,
Alnýmýn yazgýsýna, garip boynu bükendi,
Kalbimi yaralayan, sivri uçlu dikendi,
Dertler art arda gelip , hýrpalanmaktan býktým !



Nesrin Önem
02 06 2016




Hasret tarlasýna dört mevsim vuslat ekmekten
Yeþerip meyve versin diye yaþý dökmekten
Bugün yarýn diyerek boþ yere beklemekten
Geliyor serap görüp hýrpalanmaktan býktým ....... Murat meral Teþekkür ederim deðerli üstadým
Sosyal Medyada Paylaşın: