kısa ziyaret

Unutamadýðým kadýnlardan biriydi.
Onu ziyarete gittiðimde
Ýstanbul berbat bir kýþ yaþýyordu.
Birbirimizi ilk defa görüyorduk.
Kýzýl saçlarý vardý ve gözleri altýnda
tarçýn lezzeti çiller.
Kadýn, aðýrlýk çalýþýyordu
kaslý kollarý, geniþ omuzlarý
minik göðüsleri ve sýký kalçasýyla karþýmdaydý.
“Tanrým, yardým et.” Dedim.
Yarým þiþe kýrmýzý þarap
yarým ton aðýrlýðýnda yaðan kardan sonra yataða girdik.
Önce yokladým.
“Parmaklýyor musun?” dedi ve inledi.
“Evet,” Dedim ve inledim.
“Bir dakika,” dedi.
“Söyle yavrucuðum.”
“Ben erkenciyim. Bilgin olsun.”
“Anlamadým?”
“Yani erken gelirim.”
Bu kez ayný anda inledik.

Söylediði gibi oldu…

Sosyal Medyada Paylaşın: