Evin evime uzak, boyun boyuma uzak…
Ýnan ki çok düþündüm, ben sana ayar mýyým?
Aramýzda var sanki bilinmez bin bir tuzak!
Ben þimdi bu sevdayý sevdadan sayar mýyým?
Uzaktan sevmek olmaz, gel birazcýk yakýna!
O kadar da uzaktan, varýlmýyor farkýna…
Yaþýn da varmýþ olmuþ, neredeyse kýrkýna!
Ben öyle birisine, hiç gönül koyar mýyým?
Lakin sen çok güzelsin, böylesi hiç kaçar mý?
Birkaç kez takip ettim; el, ayaktan naçar mý?
Karar verdim böyle bir, fýrsat ele geçer mi?
Kaybeder miyim asla, senden hiç cayar mýyým?
Diyorlar sen yaþlýsýn, o, daha ter-ü taze!
Aðýzlarýný bozup, diyenler var; “kepaze!”
Sýcaktandýr diyorum, elimde bir yelpaze…
Onlar söylesin dursun, ben sanki duyar mýyým?
Olmazsa ne yapalým, ben sana yaklaþýrým…
Boyun yetiþmiyorsa, yüksekten koklaþýrým!
Kendime ayar verir, biraz da þýklaþýrým;
O zaman hiç de sormam, ben sana uyar mýyým?
Karaman-2016/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
Not: Bir kurgu þiir yazdým, yöneticiler rahat etsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.