Tenha bir yataktan akar nehir
Sýrtýnda ihtiþamlý gölgelerle.
Su raksýndadýr þimdi kuþlar
Teleklerinde akþam güneþi,
Ölü bir dem baþlar bundan sonra.
Bir gönül dolusu hicran,
Aþk, tereddüt ve yalnýzlýk içinde.
Ben bu nehri kýnalý saçlarýndan tanýrým haylidir.
Upuzun bir âh sinmiþtir sesine.
Gönlüm yorgun bu aralar,
Su da yorgun,
Akýþý yýlgýn,
Seyrini sormayýn.
Ruhum bir zaman,
Belli, gezmiþ kýyýsýnda
Yanýna varýnca bildim sükûnundan.
Aþksa bu, üflesin kulaðýma ince yeli.
Sözüm var, sözü üstüne bugün,
-Su nakýþ tutmazmýþ ondan mý sevmedin beni?
Su bir yanýlsama deðildir oysa,
Sûretine âþinâdýr, parmaklarýna müþtak
Sürgit silinmezdi yâdýndan, sonunda deniz var.
Yaðmuru beklemek var,
Yaðmurda ýslanmak var.
Sen de bir su olabilseydin eðer.
OLCAY GÖKÇE (MAYIS 2016)