ÖLÜPTE GÖMÜLESİM GELİYOR BİR BAHAR GÜNÜ GAMZELERİNE
Ey güzel kadýn ne güzel yaratmýþ seni yaradan
Duruþun asil,diðer kadýnlar gibi deðilsin sýradan
Gülünce sen gamzelerin açýlýyor çiçek gibi her iki yüzünde
ÖLÜPTE GÖMÜLESÝM GELÝYOR BÝR BAHAR GÜNÜ GAMZELERÝNE
Seninle yaþayan insan kýþ görmez hayatý bahar gibi
Ömrüme ömür katar senin varlýðýn huzurlu seher gibi
Gözleri,nin mavisi gök yüzünden denize akan nehir gibi
ÖLÜPTE GÖMÜLESÝM GELÝYOR BÝR BAHAR GÜNÜ GAMZELERÝNE
Seni görünce gönül yolum çýkmaz sokaða girdi hayatým
Bir girdap içinde dönüp duruyorum bitmiyor seyhatým
Ömrümün sonuna yaklaþýyorum sanki kalmadý saðlýðým sýhatim
ÖLÜPTE GÖMÜLESÝM GELÝYOR BÝR BAHAR GÜNÜ GAMZELERÝNE
Bakýþýn çok özel Gülünce çiçek açýyor yüzlerinde
Dilin tatlý,melekler gibi uçuyorsun kanatlý,masmavi gözlerinde
Karda yürüsen bile,bulmak çok zor seni ayak izlerinden
ÖLÜPTE GÖMÜLESÝM GELÝYOR BÝR BAHAR GÜNÜ GAMZELERÝNE
Cesaretim yok yüreðim yetmez sana aþkýmý itiraf etmeye
Sen kendi gönlünde mutlu ol ben razýyým çekip gitmeye
Gereði yok seni alýr daða kaçarým diye atýp tutmaya
Niyet ettim bende aþkýmla,sevgimle sana intikal etmeye
ÖLÜPTE GÖMÜLESÝM GELÝYOR BÝR BAHAR GÜNÜNDE GAMZELERÝNE
27.05.2016
Zekeriya ÇAPANOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekeriya çapanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.