SAHİ NEYDİ SEVGİ ?

’’Seni seviyorum’’ demek deðildi sevgi.
Yoluna baþ koymaktý,
Beklemesini bilmekti, sabýrdý.
Ýðneyle kuyu kazmaktý sevgi.

Sevgi Mecnundu, Leylaydý,
Tüm zamanlara Kerbelaydý.
Susuz çöllerde yanýp kavrulmak,
Sam rüzgarlarýyla kum gibi savrulmaktý.
Aslý gibi, Kerem gibi ateþ olup yanmaktý sevgi.

Þýrýl þýrýl akan kaynaktan,
Gürül gürül akan ýrmaktan içmek deðildi sevgi.
Damlayý derya sanmak, ve o damlayla kanmaktý.

Sevgi acýmak, vahlanmak deðil
Elinden tutup kaldýrmaktý.
Fakirin, garibanýn sadece umutlarýna deðil,
Sofrasýna ekmek katmaktý
Onlarýn da yüreklerinde atmaktý.

Sevgi güle deðil dikene konmaktý
Tatlýya deðil acýya banmaktý.
Tüm acýlara raðmen hayatý sevmek ve hayata tutunmaktý.
Sevgi emekti, kocaman bir yürekti.

Kalburlardan deðil, ince elekten geçmekti.
Ferhat gibi daðlarý delen bilekti.
Kaðýda yazmak deðil, taþa kazýmak,
Çaðlara hitabetmekti sevgi.

Hayriye Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın: