SUS DUYGULARIM
Sus duygularým, sen sus.
Konuþtukça üþütüyorsun.
Konuþtukça akýlsýz bir meczup çýkýyor içimden.
Konuþtukça kanamalar baþlýyor.
Sus duygularým, sen sus.
Konuþtukça sen,
Ben buharlaþýp dalgaya, denize, aðaca,
Ormana, bitkiye, makiye daðýlýp kayboluyorum.
Gördüklerim miydi? Beni rahatsýz eden.
Görmediklerim mi? Duyduklarým mýydý?
Beni rahatsýz eden? Duymadýklarým mý?
Deðer verdiklerim miydi?
Beni rahatsýz eden?
Deðer vermediklerim mi?
Þimdi üþüten yüreðimi,
Örtüsüz býrakan, sol yanýmý
Þu kayalarda köpükler gibi daðýtan.
Gördüklerim, duyduklarým, deðer verdiklerim olmalýydý.
Dalgalar hýzlandý, poyraz iyice azdý,
Birde yaðmur serpiþtirmeye baþladý,
Ufuk puslu bir grilikte.
Yaðmur mudur yüzümü ýslatan?
Gözyaþý mý? Sensizlik midir yüreðimi üþüten?
Yoksa kýþtan bahara miras kalan bu soðuk gün müdür?
Bilemedim.
Sýr dolu hüznümü deli gülüþümün ardýna gizledim.
Üþüyen ellerimi hasretin ateþinde ýsýttým.
Sus duygularým, sen sus.
Konuþtukça sen,
Ben buharlaþýp dalgaya, denize, aðaca,
Ormana, bitkiye, makiye daðýlýp kayboluyorum....
Hayriye Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayriye Aydoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.