mor kývýlcým kalemimin ucundan sýzar satýrbaþýna atlar paçalarý tutuþan harflerim hecelerimi sarar gökten kovulan ilencin ateþperest rüzgârý çýrptýkça kanatlarýný kelimelerim için için yanar kanobur yaratýklar alkýþ tutar azar azar yangýným azar ...
kuyumun derinliklerinden çektiðim içimin serinliði sular da yanar susarsam belki yangýným da susar .
susmak unutmak deðil yutmak ya da yutkunmak körleþmesin diye kundaklanmýþ boðaz düðümlerim ...avunmak
bir kelimem var üç harfli tek hece cümle m â n â ehline bilmece ayn’ýnda ateþ þin’inde güneþ yangýna meydan okuyor okuyan sarmaþýk sanýyor kývýlcým kaf’ta...
ummanda ýslanmýþ dilimle konca güle deðmiþ dudaðýmla kalemimi öperim aþka banarým sað elimle can suyu üflerim damarlarýna dokunurum Kaf’taki kývýlcýma tutuþturup rüzgârý salarým yangýna yakarým yangýný aþk ile ...
bir kývýlcýmla baþlar bütün yangýnlar ...
#aha #kývýlcým #aþk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Alper Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.