bir pencereden bakýyorum dünyaya baþýmda aysar bir sancý bir tepe sýðýndý þimdi elimdeki kaðýda uykular metrûk odalar aðýr hava serin bahçemde dallarý kýrýk aðaç umarsýz büyümekte suya sabuna dokunmadan ýslanýyor gözlerim ey mükerrer hüznüme yaðmur serpen bulutlar size bile kanacak kadar yaralýyým...
her gece el yordamýyla yokluyor beni bu acý insânlardan kaçýp kuþ seslerine sýðýnýyorum kedilere parçalatýyorum yüzümü seccade tesbih dua; insanýn umut harcý beyazýn göndere uzanmasýdýr her günah eyvah! efsunlu hayat muamma ölüm isyankâr insan biliyorum bitmeyecek bu sürgün ayrýlmadýkça kan damardan...
bakýn ey insanlar bir seher vakti esen yele aðlayan vardýr omzumda kalbimin kederini sýrtlayan vardýr usanmadan ruhumu emziren hüzün düþlerin gölgesinde umut büyüten ülke ýþýklarýyla yýldýzlarý karþýlayan þehir yaðmurlarla kirlenip kanla yýkanacaktýr...
gerçeðe prangalýdýr insan ondan bu heyecan ürpererek sokulur uzayan gölgesine cýlýz iniltilerle eriyip damlarken kendi içine hýrslarýna sundurma ister nisyan ile yaþarken harfleri öper rakamlara sýðýnýr kadim hikayelere inanýr parlak külçelere aðzýnda biriken köpüklere dünya maðma zelzele ve yalanla azarlanýrken... Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.