Ayak İzin ve atlarım için
Bir sabah alakargalarýn sesi ile uyandým,
boynumda mihenk gibi duran yaþam.
boyununda, uzanan silüetimiz, kumlarda,
senin ve benim.
atlar birer birer eksilmekte,
içimde ki bozkýrlardan sýyrýlýp.
ve beynimde doðan hiçbir fikir,
saðlýklý deðil eskisi gibi artýk.
atlar, birer birer eksilmekte,
terkisin de yalnýz, bir ýrmaðýn düþü,
kefelerinde yüküm,
dünyadan daha aðýr bir yara bandý taþýdým.
herhangi bir gündü, bilmiyorum,hiç,
kimsecikler yoktu etrafta.
alakargalarýn þakaklarýnda güneþ,
parlamakta puslu bir þafak vakti.
ve kalbimde uyanan kuþkunun sebebi
ayak izlerinin,
gittim peþinden.
Atlar, hâla yoktu etrafta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.