Yılgın

Küçük bir çocuðun kýrgýnlýðý duruyor hala içimde
içimde bir ormanýn en uðultulu yolu
ve artýk gelmeyen aramalar aralýyor aklýmýn kapýlarýný
çalmayan telefonlar
baþýmý camlara yaslayýp gitmek isteði bu biraz
herhangi bir kentin otogarýnda inmek
ve düþlemek ölümü
yaþamý bir giz gibi saklamak içimde



önüme çýkan her engelden
yýrtýlan bir yürek kalýyor bana
parçalanan bir fotoðrafý býrakýyor avuçlarýma yaþam
her þey yitip tükendiðini hissettiriyor artýk
aydýnlýða çýkmayan bir tüneldeyim
ve biran bekliyorum sesini duymayý sevgilimin
sevgilim: hýnçla bir oku çekip iliþtiriyor göðsüme
çýðlýðýný duyuyorum kulaklarýmda
yankýlar ve insan gürültüsü sarýyor etrafýmý
bir kez daha yanýlýyorum, böyle büyüyorum ancak
ömrüm boþa geçen yýllardan ibaret anlýyorum
bunu duyuyorum hep, bunu iþitiyorum
karþýlýk vermiyorum, umursamýyorum bu yýlgýnlýðý
aklým olsa olsa
bir anýsýnda takýlý kalýyor hayatýn

her geçen gün biraz daha fazla köreliyor içimdeki umut
gidenlerin býraktýðý intiharlar kalýyor bana
acýsýný duyuyorum olup bitenlerin
ve tekrar gitmeyi düþünüyorum o dipsiz kuyulara
ve dövüþmek yalnýzlýkla
boðulmak kalp suyunda gençliðimin
Ama inkar etmiyorum
hýzla törpülenen bir yaþamdý benimkisi
yitirmeyi seven bir adam

umudu ve unutmayý unutur kýlan bir þair







Sosyal Medyada Paylaşın: