HEZEYAN...

Küçük ve kýrýlgan müfrezemin düþ kýrýmý saðdýcýnda,
Gönülsüz yortusunda belki de peyda olan
Þu sancýnýn en derinlerdeki hezeyaný.
Nabzýma þerbet olan varlýðýn hele ki telaffuzu imkânsýz
Bir seyrin peyzajýnda, gönlü buruk,
Þu sessizliðimde konuþlanan berrak ve naif
Bir kelimeden ibaret iken devingen benliðim.
Bir sus’a raðbet eden,
Bir düþ’ün tekerinde kapýlýp da gittiðim
Hele ki seyrinde þu ölü i mgelerin.

Bir yok oluþ, bir tedirginlik;
Sünepe bir korku alýp, verdiðim her nefeste
Ve boyutsuzluðum þu göreceli kehanette.
Derken, demlendiðim büyük acýnýn çeperinde,
Varlýðým kayýp bir hezeyan,
Yalnýzlýðým en bariz korkum ve fazlasýyla üryan.

Susmaksa tecellisi ömrün,
Yorgunluksa aþkýn kayýp tekeri,
Maðlup olduðum hangi i mge ise düþ pazarýnda,
Velhasýl anlatamadýðým korkularým.

Ýþte buradayým hem de merkezinde kayýp rotamýn,
Sen yine de ses etme beni her hor gördüðünde,
Hem belli mi olur,
Ben de kayýp giderim günün birinde:
Adýmdan bir önce nükseden o heyecan,
Yýldýzlarla örtülüyüm mademki her akþam,
En ücra heceden kaçýndýðým þu tevafuk devran,
Sapmýþken bir kez pusulamdan,
Hadi sen de tut nefesini,
Asla da unutma, yok dilimde tek bir isyan.

Günlerden kerevit,
Ömürlerden mütevellit,
Aþka delalet bil ki, avucumda saklý,
Olmazýn oluru inancýn nüansý.
Tümden geldim bir gecede
Ve kapýlýp gittim aþkýn dinginliðinde
Sýrtlandýðým hangi kâfir heceyse.
Demlendim bir ömür boyu
Ve bil ki;
Sorulardan arýndýðým bir benliðin
En yanýk feryadýyým.

Sosyal Medyada Paylaşın: