Gün doðuyor… Yüzüm yokluðunla baþ baþa, Kalbim…? Onu sorma, çok fena ! Aynalar sensizliðimi haykýrýyor, Yüzümdeki çizgilere, En az onlar kadar, Seni özlüyorum… Yalnýzlýðýma soruyorum seni Unutmuþ çoktan belli, En kötüsü de ne biliyormusun ? Zaman… Set çeksem dünyayý önüne, Tutamam… Uçup gidiyor avuçlarýmdan…!! Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.