Kalmamış
Gönül otaðýmda huzur aradým,
Leyla’ yý anacak çöl de kalmamýþ.
Halim arz etmeye dostlar taradým,
Dost yangýným sönmüþ, kül de kalmamýþ.
Yalandan gülüþler çoðalmýþ yüze,
Senet gerekiyor, bu gün her söze;
Çýrpýnýp dururum, düþtüm denize,
Tutunup çýkacak dal da kalmamýþ.
Her duygu körelmiþ nice insanda,
Çýkar hesaplarý, can da, cânanda;
Kaybolup gitmiþim virane handa,
Çýkýþ aramaya hal de kalmamýþ.
Üç günlük dünyadan göçüp, giderken,
Bir nebze hasadý hayal ederken;
Dost için kavrulup, yanayým derken,
Adýný anacak dil de kalmamýþ.
Doðruluk sa amaç, kýrýlsýn beden,
Deðiþsin istemem, bendeki bu ben;
Hesabým doðru da, ziyaným neden?
Azýðým yok gibi, pul da kalmamýþ.
09. 05. 2016 Mustafa USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.