Umutsuzluk Baharı

Baharý ölür insanýn
ne aðaç yetiþir artýk ne toprak ýslak kalýr
kalbi çoraklaþmýþtýr aþkýn
Umudunu yitirmiþ sevgilinin gözünden akan bir kaç damla gözyaþýdýr ayrýlýk..
Sebebsiz solan çiçeklerin taze yakarýþlarý kalýr avuçlarýnda.
Kimdir bilmez yüreðin-
kimin içindir bu yangýnýn nedenini bilmez.
Oluk oluk kanar sevdasý içinde
Gökyüzü bile aðlar arzu haline,
Tanýdýk deðildir artýk hiç bir sokak,
Elinde þarabýni saklayan þair adamlarda yoktur üstelik
Tek baþýnalýðýn çizgilerini taþýmakta yüzü,
Aðarmýþ saçlarýnda hüznünü saklayamamanin tedirginligi
Küçük býr çocuðun elinden býrakmadýðý oyuncaðý gibi..
Kalbi telaþlý bir aþýðýn son nefesini dudaklarýna sürer belki
Yoktur çaresi,
Ne þiirler iyileþtirir bu özlemi,
Ne söylenen þarkýlar dile getirir bu eksikliði..
Uçurtmasý aðaca takýlan bir çocuðun üzüntüsü kaplar içini,
Yokluðu dalýnda yeni biten yapraða döner o vakit
Güzelliðini rüzgara býrakan çiçekler dökülür yalnýzlýðýn tam ortasýna
Baharý ölmüþtür insanýn,
Ne kuþlar konar kalbine,ne kelebekler süsler gözlerini.
Nadasa býrakýlan yüreðin kalýr geriye..
Dinlenmesi zaman alan..

Elif YýLmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: