Uyuyunca geçmeyecek acýlarla büyüdük, Gece yarýsý uyanmalar edindik yaný baþýmýzda. Üstümüz açýlýnca örtecek kimse yokmuþ gibi, Sabah uyandýðýmýzda günaydýný olmayan bir sabahý öpüyorduk. Çok toyduk,çok acemi.. Bu kadarý bile yetti kanadý kýrýk sevmeye.. Saati kaybolmuþ insanlara alýþtýk zamanla.. Zamanla iþte yaralý olunca geçmek bilmeyen zaman, Üzerinden yýllar geçse de geçmemiþ olacak zaman. Kýrýk yýlýn bir baþý gibi nadir ve vefasýz Yolunu çoktan kaybetmiþ olan umutlarýmýz, Bizden öte yanýlgýlarýmýz.. Bizden gayrý var olmayacak yaþamamýz..
Elif Yýlmaz 07.01.2016 08:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eliff_Q Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.