kimse bilmiyor kapatýp dünyaya gözlerimi açtým içimdeki kuyuya baþlayýnca seyrüsefer bulutlarda uçtuðumu farkettim
kimse bilmiyor kayýp giden yýldýzlarý ayýn penceresinden seyrettim bir yangýndan imdat geldi karýncaya eþlik ettim kimse bilmiyor taþýdýðý damla bendim iki denizin buluþmasýnda dalýp giden balýk balýðý unutan genç bendim...
kimse bilmiyor bir keresinde bizzat kendim mis kokulu gömlektim kan bulaþtý, sabrettim yýrtýðýmý aþk ile diktim hüzünden kapanan gözleri meshettim göz aydýnlýðý gömlek bendim... kimse bilmiyor kuþlara gökte yüzmeyi de ben öðrettim...
#aha (ahmetalper)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Alper Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.